TeUsH blog
თვითონ მოხვედი ჩემამდე გახსოვს?!..ამიტომ ვფიქრობ, რომ ეს ბედია...მე არ მიყვარხარ, რადგან რასაც ვგრძნობეს სიყვარულზე ბევრად მეტია!..მზემ გაგიტაცათავისთან დაგმალა სხვენშიმე ვიცი, რომ გიყვარვარ...მაგრამ არ ვიცი რა მოგწონს ჩემშინუ ხარ პატარა ბავშვიგამიცივდები ნუ დგახარ ქარშირას ფიქრობ ამდენს,რადგან მოხვედი, ნუ წახვალ,ბოლომდე დარჩი...მე გაგიცანი მარტში და მარტის ფერია ფიქრები,ამ ცხოვრებაში თუ არ გამიკარე,შემდეგ ცხოვრებაში მაინც ჩემი იქნები*დრომ,იქნებ უჩემოდ რამდენჯერ გატირა...შენთან მოსასვლელი გემი,შენმა უმანკო ცრემლებმა ჩაძირა...მზემ, შენი თვალის ფერი ვერ დაჩრდილა...დღეს თუ დამესიზმრები,გეტყვი: ნუ წახვალ...ცოტა ხანს დარჩი რა...*აქაც ხომ გქონდა შენ მყუდრო ბინათან უფრო გიყვარს აქ ალიონი,მაინც გაფრინდი და მოიქსიესევდის ჯარი და ბატალიონი...სულ მეფიქრება ნუთუ თბილისივერ გაჩუქებდა უკეთესს წვიმასშენ თავს დამიქნევ, მაგრამ ეს რას ცვლისმაინც…
გამარჯობა, გიყვართ?
გაგიმარჯოთ, კი.
როგორ?
პარანორმალურად.
რა გაწყენინათ?
დიდხანს მალოდინა, სანამ შემხვდებოდა.
როგორია?
მაინც ვერ მიხვდებით.
გასაგებია.. უყვარხართ?
ჰკითხეთ.
ცოტას გადავუხვევ.. თქვენი აზრით, ლამაზი ხართ?
ხშირად.
ეგ როგორ?
ხშირად მეუბნება, რომ ვუყვარვარ.
რას გააკეთებს მისთვის?
არ ვიცი.
რა გიყვართ მასში?
ის, რომ ვუყვარვარ.
როგორი წარმოგიდგენიათ საკუთარი თავი, მის გარეშე?
აუტანელი! საზიზღარი!
როგორი წარმოგიდგენიათ ის, თქვენ გარეშე?
ჩვეულებრივი, ყოელდღიური.
ახლა თქვენ წინ დგას.. თქვენ?
ვუღიმი.
ის?
მიყურებს და საკუთარ სხეულში მგრძნობს ალბათ..
გიყვართ, როცა..
ხმამაღლა სუნთქავს.
უყვარს, როცა..
ერთ ამოსუნთქვაში, ხმადაბლა ვეუბნები მიყვარხარს.
მასთან საუბრისას გრძნობთ..
შიშს.
თქვენთან საუბრისას გრძნობს..
ალბათ არაფერს. ჩვეულებრივია, ყოველდღიური.
გიხარიათ, როცა..
მჯერა, რომ მართლა ვუყვარვარ..
გწყინთ, როცა..
(ვერ ვიხსენებ)
მასთან ერთად..
ვიცხოვრებდი ქალაქში, სადაც არავინ გვიცნობს.
ყველაფერი..
არის ჩემი!
არაფერი..
მინდა მისგან! მხოლოდ ვუყვარდე!
გამუდმებით..
ვფიქრობ მასზე.
არადსროს..
მომბეზრდება.
სულ იქნებით..
მისი სიზმრების მსახიობი.
სულ იქნება..
სულ იქნება!
ცოცხლობთ..
რომ მიყვარდეს.
იღიმით..
მისთვის.
ნერვიულობთ..
როცა საჭესთან ზის.
სულ სხვა იქნებოდა, რომ..
მე ვმჯდარიყავი მის გვერდით, როცა მანქანა ჩქარა მიჰყავს.
იცით, რომ ახალისებს..
ჩემი მიმიკები.
იცით, რომ ბრაზდება..
როცა არ…
”მიყვარს ნაბიჯი დარხეული და წარამარა,
მიყვარს ვარდები, ოღონდ თეთრი, სუფთა, ხალასი!
და როცა ღვინით აივსება საჩემო თასი,
შენს სადღეგრძელოს ვიმეორებ მარად და მარად,
ირიბად დავალ, ჩემი ლანდი ბარბაცით დამდევს,
ცა სისხლისფერად შეიღება როგორც იარა,
ხო, მე ოდესმე მოვიპარავ თოვლივით ვარდებს
და შენს სახლის წინ თავს მოვიკლავ ვარდებიანად”!!!
საკუთარი მდგომარეობის გაანალიზება...
კვლევები აჩვენებს, რომ ბედნიერი ადამიანები უფრო თვითდაჯერებულები არიან და მოთმინების დიდი უნარი გააჩნიათ. მათ მხოლოდ ის სურთ, რისი მიღებაც შესაძლებელია. ეს კი მაშინ ხდება, როცა სხვებს ჰგონიათ, რომ ისინი სასურველს ვერასდროს იღებენ. ბედნიერმა ადამიანებმა იციან როგორ გაექცნენ უსიამოვნებებს. მსგავსი ტიპის ბედნიერი ადამიანების საიდუმლო შემდეგია: ისინი იბრძვიან რეალური მიზნებისთვის, არ ოცნებობენ და არ იქმნიან ილუზიებს, რომლებსაც საბოლოოდ ადამიანი იმედგაცრუებამდე მიჰყავთ. ჰარმონიის მიღწევისთვის ბრძოლისას, ადამიანმა სხვადასხვა სიტუაცია ისეთად უნდა მიიღოს, როგორიც ის რეალურად არის. წუწუნი უბრალოდ დროის ფუჭად დაკარგვას განაპირობებს. ადამიანს ნებისმიერი სიტუაციიდან შეუძლია გამოსავლის პოვნა.
საკუთარი მოწოდების გათვითცნობიერება...
ბედნიერი ადამიანები აკეთებენ, იმას რაც მათ მოსწონთ, ხოლო მათ მოსწონთ ის, რასაც აკეთებენ.…
► როცა მეგობარს კარგავ, მასთან ერთად შენი ცხოვრების საუკეთესო მომენტებს ემშვიდობები
► როცა მეგობარს კარგავ, შენი ცხოვრება აღარ არის ისეთი, როგორიც ადრე
► როცა მეგობარს კარგავ, შენ ხვდები, თუ რაოდენ საჭირო პიროვნებაზე თქვი უარი
► როცა მეგობარს კარგავ, გახსენდება განვლილი დრო, ტკბილი წამები და ცრემლი მოგდის
► როცა მეგობარს კარგავ, მხოლოდ ამის შემდეგ აცნობიერებ, რაოდენ გვყარებია ის
► როცა მეგობარს კარგავ, სწორედ მაშინ ხვდები, რომ ცხოვრებაში მასზე უკეთესო არვინ გყოლია
► როცა მეგობარს კარგავ, ფიქრობ მომავალზე და ხვდები, რომ შენი ცხოვრება შავ-თეთრი ხდება მის გარეშე
► როცა მეგობარს კარგავ, შენ სხეულის ნაწილს ემშვიდობები, რომელიც მუდამ შენ გვერდით იყო
► როცა მეგობარს კარგავ, შენი ცხოვრება აზრს კარგავს, ფიქრობ, რომ…
სად ხარ?ნეტავ ვიცოდე სად ხარ.როგორ მინდა შენს ლამაზ თვალებში ჩაგხედო და ის გითხრა ,რისი თქმაც დიდი ხანია მინდა,მაგრამ ვერ ვბედავ.ახლა ვზივარ და ფურცლებს ვანდობ იმ საიდუმლოს რასაც ვერავის გავუმხელ,მხოლოდ ფურცლებს შეუძლიათ გამიგონ,გაიგონ ჩემი გულისტკივილი,ტკივილი რომელსაც იმ უიმედო სიყვარულსგან ვგრძნობ,რომელიც შენდამი გამაჩნია.მიყვარხარ,დიახ მიყვარხარიმ სიყვარულით,რომლის ახსნაც სიტყვებით შეუძლებელია,იმ სიყვარულით მიყვარხარ,რომლითაც ჯერ არავინ მყვარებია,რადგან შენ ჩემი პირველი სიყვარული ხარ.))
დააფასეთ ადამიანები სანამ ცოცხლები არიან,მერე ცრემლები და სინანული აღარ გიშველით,გიყვარდეთ ერთმანეთი,ნუ იქნებით უხეშეშები,ამის გამეორება და თქმა არ მომბეზრდება და ყოველთვის ვიტყვი და დავწერ სანამ ცოცხალი ვარ!
მაშინ თოვდა,მე შენთან ერთად ვთამაშობდი თოვლში,ჩვენ ვთამაშობდით და მე არც მიოცნებია ამაზე მეტი მაშინ...
მე მიყვარდა შენი სიარული ქუჩაში,მე მიყვარდა შენი მისალმება მამაჩემტან,მიყვარდა შენი საყვარელი სიმღრა და ის როგორიც იყავი შენ...
ჩვენ სულ ვჩხუბობდით,შენ არასოდეს არაფრს მითმობდი,შენ არასოდეს მოგწონდა ჩემი ნახატები...
და მე,ერთხელაც არ მიფიქრია,რომ ვერ გიტანდი...
მე არ მწყინდა როცა უხეშად მელაპარაკებოდი,არ მწყინდა როცა გურგრილად მესალმებოდი...რადგან მე ვიცოდი ვინ იყავი შენ...
შენ იყავი თავნება,თავდაჯერებული,ეგოისტი,თავისებური,მეოცნებე,ბავშვური და ამიტომაც მიყვარდი შენ...
მე ყოველთვის შენს მხარეზე ვიყავი როცა ჩხუბობდი,მე ყოველთვის ვიცინოდი შენს ხუმრობებზე,მაშინაც როცა არ მეცინებოდა...მე გიჯერებდი მაშინ,როცა ყველა ამბობდა რომ ტყუოდი...
მე მაშინაც შენს მხარეზე ვიყავი,როცა სცდებოდი...
და ახლა არ ვიცი,ის თუ ხედავს სინათლეს შენს თვალებში,არ ვიცი ის თუ ამჩნევს…
ჩამეხუტე რაღაც უნდა გითხრა!...
-რა?...
-არა უბრალოდ მომისმინე...
-გახსოვს რო შეგპირდი არასოდე მიგატოვებ თქო
-მახსოვს!
-დაიჯერე?
-რატო მეკითხებიი
- მიპასუხე!!!
-კი დავიჯერე!
-რატო?
-იმიტო რო შენ არასოდეს მომატყუებ!
-გახსოვს რო გითხარი ამ ზაფხულს, მზის ამოსვლას ერთად ვუყურებთ თქო?
-ვნერვიულობ!!!
-მიპასუხე...
-კი მახსოვს!....
-გახსოვს ჩვენი შვილის სახელზე რო ვდაობდით ჩამეხუტე ისე ჩამეხუტე რო სუნთქვა ვეღარ შევძლო!! გახსოვს პირველად რო გაკოცე როგორ შეგრცხვა? მეორე დღეს შევხვდით და თვალებში არ მიყურებდი გახსოვს მე დაგცინოდი მაგრამ იცი მე მაშინ კიდევ უფრო ძლიერად შემიყვარდი!...გახსოვს ის ღამე, რო უნდა გაგვეთენებინა და მე ჩამეძინა შენ კი გაუნძრევლად იწექი და თვალს არ მაშორებდი, რო გავიღვიძე იცი?? კიდევ უფრო მიყვარდი!!! გახსოვს ნაჩხუბრები რო ვიყავით, დამირეკე და მთხოვე არაფერი მითხრა, უბრალოდ ერთად ვისუნთქოთო?? ვიცი გინდოდა…
ყველაზე ძვირფასი ვერასდროს იქნები ... ეს კი მხოლოდ იმიტომ, რომ ვერასდროს ვერავინ შეაფასებს დედის სიყვარულს ... შენს კალთაში ქვითინი ხანდახან ისე მენატრება ხოლმე .. როგორც ეს 5 წლისამ ვიცოდი .. შენი ნუგეში და ჭკუის დარიგება, რომელიც ხანდახან ზედმეტ "ტვინის ბურღვად" მეჩვენება ეგეც მენატრება ხოლმე .. ხანდახან რომ მეფიქრება ტირილი მინდება, უშენოდ ვერ წარმომიდგენია ვერც ერთი წამი დე ... შენს გარდა ხომ ვერავინ მეტყვის, როცა რაიმე უაზრობაზე ავქვითინდები - მოგიკვდეს დედაო .. შენი მკლავების სითბოს ხომ ვერავის სითბო შეცვლის დეე .. შენს გარდა ხომ ვერავინ მიმღერებს იავნანას ტკბილად დე .. შენს გარდა ხომ ვერავინ წაიკითხავს ჩემთვის დედის ლოცვას დე ... თმაზე…