23.01.2011
63, Θεσσαλονίκη, Grčka
მთვარიანიღამისორისაათია,
შუაქალაქისკენმივალმგლოვიარე.
ფიქრშიუიმედოხმებიგადადიან,
როცასიშორეზეტირისროიალი.
ქალაქიდანქალისადღაცგაემგზავრა,
ღამისორთქლმავალიკივისგადარევით.
ჩემიიმედებიისევგაიბზარა,
უიმედოგულიმიმაქვსცხედარივით.
სოფლისმეშინია, თბილისსვეფარები
დაშენმაგონდები, როგორცმზეწარსულის.
მთვარესიტაცებენმრისხანექარები
დაქუჩისფარნებიბჟუტავსფერწასული.
ქრებაისუმანკოდაშუქინუგეშის,
მექვეყნისწინაშევდგავარმგლოვიარე.
გულიასვენიამაღალსიჩუმეში,
თანაცსიშორეზეტირისროიალი...
3 pregleda
Još nema komentara.
Ostavi komentar, započni diskusiju!